Aan de slag met fysieke belasting: bescherm je mensen én je productie
Eén van de grootste fouten die je als werkgever in de vleessector kunt maken... is te denken dat fysieke belasting geen... lees meer »
Eén van de grootste fouten die je als werkgever in de vleessector kunt maken... is te denken dat fysieke belasting geen... lees meer »
De verplichte CE-markering op een machine wordt door veel bedrijven gezien als een bewijs van veiligheid. Maar dat is... lees meer »
Leidinggeven is meer dan alleen sturen op resultaat. Lees over een recent traject bij een productiebedrijf dat werk... lees meer »
Sommige bedrijven in de sector hebben discussies met leveranciers van kruiden, specerijen en andere ingrediënten over de zogenaamde Veiligheidsinformatiebladen. Die bladen zijn ook bekend onder de Engelse term: SDS. Dat zijn informatiebladen die leveranciers moeten verstrekken bij producten die gevaarlijke stoffen bevatten. Een Veiligheidsinformatieblad geeft informatie over de risico’s van een stof en de te nemen maatregelen. Afnemers hebben die bladen nodig voor hun registratie van gevaarlijke stoffen en voor hun blootstellingsbeoordelingen.
Ook producten als kruiden en specerijen kunnen gevaarlijke stoffen bevatten. Soms is er een misverstand over de verstrekking van veiligheidsinformatiebladen. Sommige leveranciers menen namelijk dat zij bij levensmiddelen, zoals ingrediënten, de Veiligheidsinformatiebladen niet hoeven te verstrekken aan hun klanten. Maar deze uitzondering alleen geldt voor het vervoer van deze producten, zoals geregeld in het ADR. Voor het gebruik en opslag van levensmiddelen in de bedrijven geldt deze uitzondering niet en is per product met één of meer gevaarlijke stoffen een Veiligheidsinformatieblad vereist.
In de Arbocatalogus is onlangs onder het kopje Voorbeelddocumenten een voorbeeldbrief aan leveranciers van ingrediënten opgenomen die een Vlees(waren)bedrijf naar een leverancier kan sturen die geen Veiligheidsinformatieblad verstrekt bij een ingrediënt.